"Your smile is like food for us"
Door: Marjan
Blijf op de hoogte en volg Marjan
11 April 2012 | Ethiopië, Addis Abeba
Dag allemaal, allereerst bedankt voor alle lieve reacties. Ik hoop dat jullie via mijn blog verbinding krijgen met het ziekenhuis in Soddo. En natuurlijk met de gebeurtenissen daar.
Het gaat prima met mij, al merk ik wel dat na bijna 2 weken van huis ik Jacko en de kinderen mis.
In deze nieuwsbrief staan een aantal medische dingen. Ook wat foto's betreft. Dus denk je: Bah daar hou ik niet van, even doorbijten dan maar. De reden hiervoor is dat ik weet dat ook een aantal collega's mij volgen.
Afgelopen vrijdag was er een dame die aan het bevallen was. Het ging niet zoals het moest gaan dus hebben we besloten tot sectio. Ik ben uiteraard meegegaan naar de OK. En heb met mijn neus bovenop de operatie gestaan. De eerste sectio voor mij. Eerst maar even kijken en de volgende sectio een beetje helpen. De familie en moeder waren erg blij en vertelde mij: "Your smile is like food for me" Een mooier compliment kan ik mijzelf niet wensen. Van deze reacties kunnen wij in Nederland veel leren. De mensen zijn zo dankbaar en tonen dit met veel lichaamstaal en woorden. Er werd een prachtige zoon geboren.
Afgelopen zaterdag naar de plaatselijke markt geweest. Was leuk maar ook eng. Zoveel mensen bij elkaar. enorm veel straatkinderen die de hele tijd aan je willen zitten. Ze proberen voorzichtig je zakken te openen om er iets uit te halen. Het voelde gewoon een beetje bedreigend.
Maar een leuke mand gekocht. Doe ik altijd als ik ergens ben.
De paaszondag naar een Ethiopische kerk geweest. Samen met Ruth waren wij de enige "witte"grappig. Enorm veel mensen. Veel klak en keel geluiden. Heerlijk om erbij te mogen zijn. Hierna met bijna alle compound bewoners geluncht. De Amerikanen kunnen lekkere dingen maken. Niet goed voor mijn lijn. Maar gelukkig was "Dr. Frank" er niet bij aanwezig.
Mijn 2e werkweek is begonnen. Wat bevallingen betreft is het een beetje rustig. Maar ik doe veel poli controles. Maak veel echo's en kan hun hierin van alles leren.
Helaas ligt er een erg zieke pasgeborene bij ons op de afdeling.
Hij blijkt een Neonatale sepsis obv GBS+ te hebben. Meningitis en ws pneumonie (is voor mijn collega's interessant) Met gewone woorden: infectie, hersenvliesontsteking en ws longontsteking. En hoe behandel je in Ethiopië nou zo'n zieke pasgeborene?
We geven in een infuus antibiotica, voedings sonde en zuurstof. Het is enorm knap om te zien hoe de artsen en verplk. met hun mogelijkheden werken. Ook al ervaren zij onmogelijkheden.
Vandaag leek het alsof het met de hersenvliesontsteking iets beter gaat. Maar het ziet enorm geel, ligt met gebalde knuisjes. we weten niet wat voor schade deze ontsteking gegeven heeft. Wat betreft de longontsteking is er nog grote zorgen. Ik praat elke dag even met de moeder en alllllle andere familieleden. Een super lieve oma met een groot knuffel gehalte.
Vandaag ook de OK op geweest. Je ziet hier dingen die we in Nederland niet meer zien.
Er kwam een mw. met een grote buik. Ze leek wel 6 mnd zwanger. Na de echografie bleek zij myomen(vleesbomen) te hebben. Uiteindelijk zijn er tijdens de OK 9 vleesbomen verwijderd. Voorzichtig naar de foto kijken hoor.
Ik heb gezellige collega's. Ik praat de hele dag engels en wat raar is, dat ik al in het engels denk.
Met de tweeling waar ik een paar dagen geleden over schreef gaat het naar omstandigheden goed. Ze komen elke dag een paar gram aan. In mijn eerste blog schreef ik over nog 2 andere kleintjes. 1 ervan is vandaag naar huis gegaan. Hij woog 1800 gram. De borstvoeding was goed op gang en het zuigen van de baby was prima. Dit noem ik een succes story.
Tot de volgende keer maar weer. Allemaal werkse in Nederland, zorg goed voor elkaar.
Dikke kus van mij.
Het gaat prima met mij, al merk ik wel dat na bijna 2 weken van huis ik Jacko en de kinderen mis.
In deze nieuwsbrief staan een aantal medische dingen. Ook wat foto's betreft. Dus denk je: Bah daar hou ik niet van, even doorbijten dan maar. De reden hiervoor is dat ik weet dat ook een aantal collega's mij volgen.
Afgelopen vrijdag was er een dame die aan het bevallen was. Het ging niet zoals het moest gaan dus hebben we besloten tot sectio. Ik ben uiteraard meegegaan naar de OK. En heb met mijn neus bovenop de operatie gestaan. De eerste sectio voor mij. Eerst maar even kijken en de volgende sectio een beetje helpen. De familie en moeder waren erg blij en vertelde mij: "Your smile is like food for me" Een mooier compliment kan ik mijzelf niet wensen. Van deze reacties kunnen wij in Nederland veel leren. De mensen zijn zo dankbaar en tonen dit met veel lichaamstaal en woorden. Er werd een prachtige zoon geboren.
Afgelopen zaterdag naar de plaatselijke markt geweest. Was leuk maar ook eng. Zoveel mensen bij elkaar. enorm veel straatkinderen die de hele tijd aan je willen zitten. Ze proberen voorzichtig je zakken te openen om er iets uit te halen. Het voelde gewoon een beetje bedreigend.
Maar een leuke mand gekocht. Doe ik altijd als ik ergens ben.
De paaszondag naar een Ethiopische kerk geweest. Samen met Ruth waren wij de enige "witte"grappig. Enorm veel mensen. Veel klak en keel geluiden. Heerlijk om erbij te mogen zijn. Hierna met bijna alle compound bewoners geluncht. De Amerikanen kunnen lekkere dingen maken. Niet goed voor mijn lijn. Maar gelukkig was "Dr. Frank" er niet bij aanwezig.
Mijn 2e werkweek is begonnen. Wat bevallingen betreft is het een beetje rustig. Maar ik doe veel poli controles. Maak veel echo's en kan hun hierin van alles leren.
Helaas ligt er een erg zieke pasgeborene bij ons op de afdeling.
Hij blijkt een Neonatale sepsis obv GBS+ te hebben. Meningitis en ws pneumonie (is voor mijn collega's interessant) Met gewone woorden: infectie, hersenvliesontsteking en ws longontsteking. En hoe behandel je in Ethiopië nou zo'n zieke pasgeborene?
We geven in een infuus antibiotica, voedings sonde en zuurstof. Het is enorm knap om te zien hoe de artsen en verplk. met hun mogelijkheden werken. Ook al ervaren zij onmogelijkheden.
Vandaag leek het alsof het met de hersenvliesontsteking iets beter gaat. Maar het ziet enorm geel, ligt met gebalde knuisjes. we weten niet wat voor schade deze ontsteking gegeven heeft. Wat betreft de longontsteking is er nog grote zorgen. Ik praat elke dag even met de moeder en alllllle andere familieleden. Een super lieve oma met een groot knuffel gehalte.
Vandaag ook de OK op geweest. Je ziet hier dingen die we in Nederland niet meer zien.
Er kwam een mw. met een grote buik. Ze leek wel 6 mnd zwanger. Na de echografie bleek zij myomen(vleesbomen) te hebben. Uiteindelijk zijn er tijdens de OK 9 vleesbomen verwijderd. Voorzichtig naar de foto kijken hoor.
Ik heb gezellige collega's. Ik praat de hele dag engels en wat raar is, dat ik al in het engels denk.
Met de tweeling waar ik een paar dagen geleden over schreef gaat het naar omstandigheden goed. Ze komen elke dag een paar gram aan. In mijn eerste blog schreef ik over nog 2 andere kleintjes. 1 ervan is vandaag naar huis gegaan. Hij woog 1800 gram. De borstvoeding was goed op gang en het zuigen van de baby was prima. Dit noem ik een succes story.
Tot de volgende keer maar weer. Allemaal werkse in Nederland, zorg goed voor elkaar.
Dikke kus van mij.
-
11 April 2012 - 15:53
Marjon:
Wat een ervaringen doe je op en wat een eer van je werk. Dat zal je goed doen en dat ontnemen ze je niet meer.Ik zou je zo te hulp willen schieten. Leuk om je verhalen te lezen en foto's te kunnen bekijken. Blijf ze schieten.
Lieve groet,
Pleeg Marjon -
11 April 2012 - 17:07
Koen:
Prachtig mam! -
11 April 2012 - 18:40
Jacko:
Een mooi verslag hoor. Ik het je moeder weer verteld . En ze vindt het prachtig en is reuze trots. Groet van hun . En een dikke kus van mij. Maak je ook Foto's van die koeien?
xxx -
11 April 2012 - 19:10
Willem & Ada:
Wat mooi dat ze daar gewoon benoemen wat wij denken. Een prachtige uitdrukking voor wat je geeft aan mensen.
Goed om te horen dat het goed met je gaat, dat je geniet. En ook dat je Jacko en de kinderen mist. Het zou toch ernstig zijn als het anders was (haha). Hier hard werken en druk druk druk, maar met veel plezier.
Veel liefs van ons uit Elst -
11 April 2012 - 20:39
Erica Thyssen:
Hallo Marjan. Wat herkenbaar voor mij om de foto van dat zieke kindje te zien. Zijn kleur, precies mijn dochtertje destijds. Ik volg ieder verhaal, samen met mijn dochters. Wij vinden het zooooo bijzonder en zouden het liefst jou komen helpen. En natuurlijk mis je jou geliefden. Wat zullen ze trots op je zijn, met recht!!! Trouwens toen ik dat sectiokind zag op de foto moest ik even terugdenken aan de demonstratie afnavelen in de vulva, in Turnhout achter een glaasje wijn. Hahaha.
Heel veel succes, ik wacht met smacht op je volgende verslag.
Veel liefs, Erica en familie -
11 April 2012 - 22:17
Annet Heyn:
Hallo Marjan, wat een ervaringen en wat een mooie verhalen. Je schrijft zo beeldend dat ik het voor me zie. Mooie ervaringen maar ook heftig, emotioneel,mooi,ingrijpend, om nooit te vergeten en om heel veel van te leren.Je laat zien dat je geniet en dat je je passie volgt, ondanks het gemis van Jacco,kinderen en vrienden.
Heel veel plezier en kracht, groetjes Annet. -
12 April 2012 - 08:00
Yvonne Glaser(neonat:
Lieve Marjan,
Wat een mooi verslag en weer zo ontroerend.
De weken vliegen zo om en voor dat je het weet is jouw Jacko zo bij je.
Fijn dat het met de 2ling goed gaat en als ik het zo lees dan kunnen ze daar ook een neo-verpleegkundige misschien goed gebruiken!
Wat een vleesbomen zeg!!!!!!
Ik hoop dat het stukken beter gaat met de pat.
Lieve groet,
Yvonne. -
12 April 2012 - 08:48
Marty&Eef:
Hoi Marjan
Wij zijn blij dat het goed met je gaat en het is leuk om je zo op de voet te volgen.
Het is zo bijzonder om dit allemaal een beetje mee te mogen beleven.Ga zo door en heel veel sterkte met je werk.
Wij blijven voor je bidden.
x van Eef en Marty -
12 April 2012 - 09:33
Annet Schmidt:
Hoi Marjan, wat een geweldige ervaringen doe jij op als verloskundige en als nurse practisioner!! Volgens mij ben jij daar goed op je plek om anderen te helpen maar gelukkig kom je ook weer terug, dit is vooral nodig om weer energie op te doen. Je kunt dan ook "onze" zegeningen weer tellen. En voor als je eventueel nog een keer zoiets gaat ondernemen kun je er weer met volle kracht tegen aan..En idd your smile is healing. Groetjes Annet -
12 April 2012 - 17:14
Bernadette:
Wat ontroerend je verhaal Marjan, bedankt voor de moeite en tijd, die je steeds neemt om ons op de hoogte te houden, wat je allemaal meemaakt.
Dikke knuffel daarvoor.
-
12 April 2012 - 18:34
Jeltje:
Ha die Marjan,
Wat heerlijk om je verslagen te lezen!
De foto's maken het compleet!
Liefs, Jeltje -
12 April 2012 - 19:36
Wilma:
Hoi Marjan,
Pfff wat een verhalen weer. Maar wat kun je veel van jezelf geven, geweldig! Ik ben benieuwd wat voor collega we straks terug krijgen. We kunnen vast veel van je leren. Ik hoop dat de neonaat met de sepsis het gaat redden, klinkt toch niet zo goed. Ik had vandaag poli, met een mooi echo-apparaat een EPD waarin je van alles kunt aanvragen, consulten voor allerlei artsen geschreven. Erg tegengesteld tov jou leventje daar.
Dikke kus xxxx -
13 April 2012 - 16:31
Janneke:
Wauw Marjan, ik had niet gedacht dat ik jaloers zou kunnen worden op zo een onderneming, maar ik moet toegeven wat gaaf! Wat kun je daar dankbaar werk doen. Onvoorstelbaar hoe verwend wij zijn en hoe ondankbaar mensen in nederland kunnen zijn ondanks alle denkbare voorzieningen. Ik geniet van je verslagen en leef mee met jou en de aanstaande moeders/familie.
X Janneke -
14 April 2012 - 17:38
Inge Van Wolferen:
Hallo Marian,
Wat schrijf je prachtig over alles wat je meemaakt. Wat een ervaring voor jou. Ik hoop dat het voornamelijk genieten is.
Groeten,
Inge van Wolferen -
14 April 2012 - 17:49
Channa:
Hoi Marjan,
Leuk om je verhalen te lezen en je te volgen, wat maak je een hoop mee. (komen ook meteen mijn eigen herinneringen boven) Merk dat je tussen ellende door ook de mooie dingen kunt zien en dat je ook geniet. Mooi!
Fijn dat je, al is het soms alleen met een glimlach, de mensen iets te bieden hebt. En zij jou ook!
Werk, leer, ervaar en geniet. -
14 April 2012 - 21:51
Thea Br.:
Wat een verschil met Nederland, als je ziet hoe beperkt de middelen zijn, maar wat mooi ook om zoveel dankbaarheid te ervaren!! Ik zie en lees dat je helemaal op je plek bent en een zegen kunt zijn voor de vrouwen daar. Ik heb zojuist de wieg voor ons 6e kleinkind bekleed... over verschillen gesproken... Geniet en zorg ook goed voor jezelf... liefs. -
16 April 2012 - 18:02
Heidi Bolsenbroek:
Wat zie je er goed uit Marjan.
Een heerlijk kleurtje op je wangen.
Ik snap best dat je het thuisfront erg mist na een aantal weken. Houd vol!
-
21 April 2012 - 11:11
Hermine:
Dag Marjan, je beleeft daar echt een bijzondere tijd. Wat een ervaringen doe je daar op! Recept voor je werk en verhalen!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
