Salam
Door: Marjan
Blijf op de hoogte en volg Marjan
20 April 2012 | Ethiopië, Addis Abeba
Salam, betekent vrede. Als je iemand tegenkomt op de compound, en dat zijn er vele, begroet je op deze manier. Je zegt salam en geeft elkaar de rechterhand en je tikt met je rechter schouder tegen de andere rechter schouder aan. Ik ben nu 3 weken hier en verwonder mij over het feit dat ik al zoveel mensen ken.
Hoe was mijn week? Er zijn veel dingen gebeurt. Jullie weten vast nog wel dat ik in mijn vorige brief schreef over de ernstig zieke pasgeborene (neonatale sepsis).Het kindje was erg ziek. Wilde maar niet opknappen. Veel stuipen en bleef maar koorts houden. Hij had een voedingssonde en antibiotica in een infuus en zuurstof. Ik zorgde 2 dagen geleden de hele dag voor dit kindje.Wat was nu het geval? De moeder had na de bevalling dit kindje nog niet goed vastgehouden.Aller eerst hebben we dit kindje samen gewassen,hierna heb ik haar kindje in haar armen gelegd en heb ik de voeding gegeven. Dit herhaalde zich zo'n 4 keer in de loop van de dag. Je zag dat de moeder hier blij van werd.
De volgende dag wilde de ouders dit kindje mee naar huis nemen. Maar dit kan natuurlijk niet! Dit kindje kan niet zonder zuurstof en voedingssonde. Maar er was geen praten tegen. Misschien voelde ze aan dat haar kindje in Ethiopië geen toekomst had. Toen ik vanmorgen op het werk kwam hoorde ik dat hij overleden was.Verdrietig!.Vanmorgen werd het kindje al begraven. Ik ben samen met een andere arts naar het huis vd ouders geweest. Ik kan jullie verzekeren dat dit zwaar was. De moeder lag in een donkere slaapkamer en toen ze mijn stem hoorde riep ze mijn naam. Ik ben naar haar toegegaan en naast haar op bed gaan liggen. Ze moest verschrikkelijk huilen. Heb haar in mijn armen genomen.Jammer dat er dan een taalbarrière is maar lichaamstaal maakt veel goed. Hierna heb ik de grootmoeder en de andere vrouwen die ik vanuit het zhs. kende geknuffeld.Hierna zit je gewoon bij elkaar in een kleine kamer. Het is een komen en gaan van vooral vrouwen. Het is mooi om te zien dat iedereen hun emoties laten zien. Je kunt huilen, praten of gewoon zitten. In elk geval je steun betuigen. Ik kan jullie verzekeren dat deze situatie bij mij binnen kwam. Maar ik ben wel blij dat ik dit voor de ouders gedaan heb. Uiteindelijk heb ik 2 weken in hun leven meegelopen en voor hun kindje gezorgd.
Er zijn hier in Soddo veel straatkinderen, ongeveer 1500. Elke woensdag is hier een arts van de compound die een gezonde maaltijd aan een aantal van deze kinderen geeft. Afgelopen woensdag heb ik hierbij geholpen. Er kwamen zo'n 50 kinderen. Bijna niet beheersbaar. Zo triest!. De kinderen worden aan de poort door de guards in een rij gezet. Hierna lopen ze in een lange rij naar de plaats waar gegeten gaat worden. De guard zei: niet rennen!!. Na 3 meter werd er gerend voor hun leven. Er staan 2 emmers met schoon water klaar. Allereerst moeten alle kinderen hun handen hierin wassen. Hierna krijgen ze een plaats toegewezen.Als iedereen zit krijgen de kinderen een bord met eten. Wat hadden ze een honger. Dit is een druppel op een gloeiende plaat. Maar in elk geval krijgen ze 1 maaltijd in de week.
Een leuke bevalling bij 43+3 weken verricht. Normaal duurt een zwangerschap 40 weken. Dus bij deze mw. bijna 4 weken langer.Dit is een zeer gevaarlijke situatie. Maar gelukkig werd een een gezonde Mimi geboren.
Helaas kwam er een mw. met een ernstige zwangerschap vergiftiging binnen. Zij was 40 weken zwanger. Na binnenkomst kreeg zij een grote complicatie. Zij kreeg een eclampsie= epileptische aanval. Hierdoor kreeg haar kindje zuurstof tekort in de placenta en is het overleden. 1 dag later beviel zij van een dood kindje.
Ik had jullie vertelt over de elektrische borstkolf die hier heel hard nodig is. Eva heeft een mail gedaan naar de leverancier van deze borstkolven. Dit is Medela. Zij stellen belangeloos een elektrische borstkolf ter beschikking. Deze kolf wordt door Jacko naar Ethiopië meegenomen. Namens alle moeders en kinderen die gebruik van deze borstkolf gaan maken enorm bedankt!!!
Vandaag landde er een helikopter in de tuin. Dit is een medische helikopter die patiënten, missionarissen, artsen, etc... in Ethiopië brengt. Ik kan jullie verzekeren dat het hele zhs uitliep.
De piloot slaapt bij ons in het guesthouse. We slapen nu met z'n vieren. Is enorm gezellig. Ik heb de piloot nog gevraagd of we een rondje konden vliegen, maar daar trapte hij niet in. Maar toch even in de helikopter gezeten.
Morgen ga ik met een aantal vrouwen van de compound naar de markt en zondag gaan we een berg beklimmen. Is een klim van 5 uur. Dus ik ben benieuwd hoe dit gaat.
Ik werk vooral overdag van 07.00 tot 17.30 uur, met een pauze van 1 1/2 uur. Maar sta geregeld als achterwacht ingepland.
Genoeg weer van mij.
Zorg goed voor elkaar.
Dikke kus van Marjan
Hoe was mijn week? Er zijn veel dingen gebeurt. Jullie weten vast nog wel dat ik in mijn vorige brief schreef over de ernstig zieke pasgeborene (neonatale sepsis).Het kindje was erg ziek. Wilde maar niet opknappen. Veel stuipen en bleef maar koorts houden. Hij had een voedingssonde en antibiotica in een infuus en zuurstof. Ik zorgde 2 dagen geleden de hele dag voor dit kindje.Wat was nu het geval? De moeder had na de bevalling dit kindje nog niet goed vastgehouden.Aller eerst hebben we dit kindje samen gewassen,hierna heb ik haar kindje in haar armen gelegd en heb ik de voeding gegeven. Dit herhaalde zich zo'n 4 keer in de loop van de dag. Je zag dat de moeder hier blij van werd.
De volgende dag wilde de ouders dit kindje mee naar huis nemen. Maar dit kan natuurlijk niet! Dit kindje kan niet zonder zuurstof en voedingssonde. Maar er was geen praten tegen. Misschien voelde ze aan dat haar kindje in Ethiopië geen toekomst had. Toen ik vanmorgen op het werk kwam hoorde ik dat hij overleden was.Verdrietig!.Vanmorgen werd het kindje al begraven. Ik ben samen met een andere arts naar het huis vd ouders geweest. Ik kan jullie verzekeren dat dit zwaar was. De moeder lag in een donkere slaapkamer en toen ze mijn stem hoorde riep ze mijn naam. Ik ben naar haar toegegaan en naast haar op bed gaan liggen. Ze moest verschrikkelijk huilen. Heb haar in mijn armen genomen.Jammer dat er dan een taalbarrière is maar lichaamstaal maakt veel goed. Hierna heb ik de grootmoeder en de andere vrouwen die ik vanuit het zhs. kende geknuffeld.Hierna zit je gewoon bij elkaar in een kleine kamer. Het is een komen en gaan van vooral vrouwen. Het is mooi om te zien dat iedereen hun emoties laten zien. Je kunt huilen, praten of gewoon zitten. In elk geval je steun betuigen. Ik kan jullie verzekeren dat deze situatie bij mij binnen kwam. Maar ik ben wel blij dat ik dit voor de ouders gedaan heb. Uiteindelijk heb ik 2 weken in hun leven meegelopen en voor hun kindje gezorgd.
Er zijn hier in Soddo veel straatkinderen, ongeveer 1500. Elke woensdag is hier een arts van de compound die een gezonde maaltijd aan een aantal van deze kinderen geeft. Afgelopen woensdag heb ik hierbij geholpen. Er kwamen zo'n 50 kinderen. Bijna niet beheersbaar. Zo triest!. De kinderen worden aan de poort door de guards in een rij gezet. Hierna lopen ze in een lange rij naar de plaats waar gegeten gaat worden. De guard zei: niet rennen!!. Na 3 meter werd er gerend voor hun leven. Er staan 2 emmers met schoon water klaar. Allereerst moeten alle kinderen hun handen hierin wassen. Hierna krijgen ze een plaats toegewezen.Als iedereen zit krijgen de kinderen een bord met eten. Wat hadden ze een honger. Dit is een druppel op een gloeiende plaat. Maar in elk geval krijgen ze 1 maaltijd in de week.
Een leuke bevalling bij 43+3 weken verricht. Normaal duurt een zwangerschap 40 weken. Dus bij deze mw. bijna 4 weken langer.Dit is een zeer gevaarlijke situatie. Maar gelukkig werd een een gezonde Mimi geboren.
Helaas kwam er een mw. met een ernstige zwangerschap vergiftiging binnen. Zij was 40 weken zwanger. Na binnenkomst kreeg zij een grote complicatie. Zij kreeg een eclampsie= epileptische aanval. Hierdoor kreeg haar kindje zuurstof tekort in de placenta en is het overleden. 1 dag later beviel zij van een dood kindje.
Ik had jullie vertelt over de elektrische borstkolf die hier heel hard nodig is. Eva heeft een mail gedaan naar de leverancier van deze borstkolven. Dit is Medela. Zij stellen belangeloos een elektrische borstkolf ter beschikking. Deze kolf wordt door Jacko naar Ethiopië meegenomen. Namens alle moeders en kinderen die gebruik van deze borstkolf gaan maken enorm bedankt!!!
Vandaag landde er een helikopter in de tuin. Dit is een medische helikopter die patiënten, missionarissen, artsen, etc... in Ethiopië brengt. Ik kan jullie verzekeren dat het hele zhs uitliep.
De piloot slaapt bij ons in het guesthouse. We slapen nu met z'n vieren. Is enorm gezellig. Ik heb de piloot nog gevraagd of we een rondje konden vliegen, maar daar trapte hij niet in. Maar toch even in de helikopter gezeten.
Morgen ga ik met een aantal vrouwen van de compound naar de markt en zondag gaan we een berg beklimmen. Is een klim van 5 uur. Dus ik ben benieuwd hoe dit gaat.
Ik werk vooral overdag van 07.00 tot 17.30 uur, met een pauze van 1 1/2 uur. Maar sta geregeld als achterwacht ingepland.
Genoeg weer van mij.
Zorg goed voor elkaar.
Dikke kus van Marjan
-
20 April 2012 - 17:49
Liesbeth Pronk:
Hoi marjan
Meid, wat maak je daar toch veel mee. Ik vind het hartverscheurend als je dit allemaal verteld over zo'n kindje dat dan toch dood gaat. Helaas staat het verhaal er niet helemaal op, of ik snap niet goed hoe het werkt.
Jouw jacko loopt er een beetje verloren bij, zo zonder jou. Hij heeft een klein baardje laten staan, wat hem overigens wel goed staat.
Hij spreekt je elke dag via Skype vertelde hij en dat vind ik heel fijn voor jullie.
Hier gaat het allemaal z'n gangetje. We hebben Rob aangemeld op het Rijn Ijssel voor de ICT. Maar hij moet natuurlijk eerst nog examen doen. Ze zijn op school al flink aan het oefenen.
Op 10 juni zal er een doopdienst zijn en er zijn (al) 3 doopkandidatien, fijn hè!!
Mijn zus wordt as. maandag geopereerd (ja alweer). Het pijnkastje wat in haar rug zit, maakt een soort kortsluiting en dat moet verholpen worden. Het is gelukkig een dagopname. Nou Marjanneke, heel veel zegen bij je werk en doe de groeten aan Ruth en haar gezin.
Knufjes van Liesbeth
-
20 April 2012 - 21:08
Koen:
Mam, wat mooi, indrukwekkend en verdrietig wat je allemaal verteld. Ik beleef het helemaal mee wanneer ik het lees. Dikke kus! -
20 April 2012 - 21:17
Rita Van Schaik:
Dag lieve Marian,
Wat een waardevolle periode in je leven maak jij door, zeg. Mooie, lieve, verdrietige gebeurtenissen volgen elkaar op. Om elkaar te troosten, hoef je de taal niet machtig te zijn. Veel uit jouw verslagen is voor mij heel herkenbaar, toen ik 40 jaar geleden een jaar in Ghana heb gewerkt. En Marian, je zult je blijven verbazen, wat daar allemaal mogelijk is. Heel veel wijsheid, kracht en geduld toegewenst. Salam en zorg goed voor jezelf. Lieve groet, Rita van S. -
20 April 2012 - 22:23
Els:
he zus!!!,
je ziet er goed uit hoor, vooral de foto in de ok met de baby is erg leuk.
indrukwekkend verslag.
geniet van je uitstapjes, 5 uur wandelen/berg beklimmen is wel erg veel van het goede hoor!!!!!!, neem je blaren pleisters mee.
xx els -
21 April 2012 - 07:30
Jenny Wiersma:
ha die lieve marjan,
wij zijn terug van bali, waar we geen wifi hadden en ik dus tot nu toe niets gelezen had, dus nu kon ik in een keer alles lezen.
wat een indrukwekkend reisverslag en wat ben jij toch het juiste type om daar te zitten en te helpen, al hoop ik wel dat je terug komt naar elst.
adriaan en ik wensen je veel sterkte maar ook veel mooie momenten daar en zijn vanaf nu trouwe lezers van je reisverslag.
veel liefs en een dikke zoen jenny -
21 April 2012 - 08:43
Simone:
Hallo Marjan,
Jeetje, wat een pittige week voor je.
Gelukkig lees ik ook dat je blij bent om iets te kunnen betekenen, en dat doe je zeker !!
Ik vind het geweldig wat je doet en mee maakt.
Liefs Simone -
21 April 2012 - 09:12
Adriaan:
Ha Marjan,
Wat een mooi en indrukwekkend verslag en mooie interessante foto's. Een andere wereld en toch de onze! We blijven je verhalen lezen en Jenny geeft wel een toelichting zo nodig. Wel vreemd dat de kraamvrouwen daar niet meer geslagen mogen worden van jou durante partu! Tja, transculturele verschillen. Moeten ze maar aan wennen daar. Ook voor de biologische slagers zijn de foto's trouwens interessant! Er gaat voortaan een mail naar ons als je een nieuw bericht hebt ingevoerd. Groet, Adriaan -
21 April 2012 - 11:29
Klaas:
Hoi Marjan, Wat een heftige verhalen schrijf je. Het is voor ons met alle technologie en ontwikkeling maar moeilijk voor te stellen dat mensen daar zo voor hun leven moeten veschten. Wat goed dat die kolf geregeld kon worden. Veel sterkte en ook plezier nog daar. -
21 April 2012 - 13:31
Laura Van Keijsteren:
Hallo Mirjam,
Wat ontzettend leuk om jouw reisverslagen te lezen. Heb 25 jaar geleden (oei wat word ik oud) tijdens de HBO-V opleiding een half jaar stage gelopen in Ethiopie (addo, provincie Wollega). Een hele indrukwekkende maar ook oh zo dierbare tijd geweest. Ik liep stage bij een eerste lijns gezondheidscentrum, waar ook veel moeder en kindzorg was. Daar is mijn liefde voor de verloskunde uit voortgekomen. Jouw indrukken zijn heerlijk herkenbaar: de vrouwelijke geluiden na een bevalling (lilililili), het eten, de elephantiasis benen (onvoorstelbaar dik), soms zo machteloos zijn bij ziekte of kindersterfte, manier van contact maken. De plaats die de kerk en geloof heeft (ik logeerde destijds op een katholieke missiepost). Wat een indrukken he in zo'n ander land: alles is anders als je gewend bent. Nog een goede tijd toegewenst!
Veel groeten vanuit Elst. -
21 April 2012 - 19:23
Annemieke Lasschuit:
Hoi Marjan,
Ook ik ben 1 van je trouwe lezers die jou reisverslag leest. Met kippenvel lees ik het elke keer weer. Soms denk ik dat wij op de afdeling (neonatologie HC) te snel alles uit de kast halen, maar een ander moment ben ik weer blij dat we toch de middelen hebben om deze kinderen te helpen. Deze website heb ik ook aan vriendin gegeven. Zij heeft een kindje uit Ethiopie geadopteerd ze vindt vooral jouw verhalen over de cultuur zo mooi om te lezen en komt zo meer te weten over de start die de kinderen in Ethiopie hebben. Een leerzame tijd gewenst en tot het volgende verslag.
Groetjes van Annemieke (B1NE) -
22 April 2012 - 06:31
Janneke:
Jee Marjan, wat kun je toch pakkend schrijven. Ik zit hier gewoon met tranen over mijn wangen je verhaal te lezen. Wat mooi wat jij voor die vrouw gedaan hebt. Met jouw ervaring als verloskundige en je gevoel als moeder heb je op een indrukwekkende wijze troost gegeven. MOOI!
Xxx Janneke -
22 April 2012 - 11:54
John En Nita:
Lieve Marjan, salam. Wat maak je toh veel mee. Ook hele verdrietige siuaties, gelukkig ook blijde gebeurteniisen. Als je schrijft over de straatkinderen, beseffen wij nog meer hoe goed wij het hebben. Er zal daar niet gespoken worden over economsche crisis, wat klagen Nederlanders toch over.Ieder die jou site leest, durft dit woord niet meer in zijn mond te nemen. Marjan wij denken veel over je en bidden ook voor je. -
22 April 2012 - 11:57
Desirée:
Hai Marjan!
Wat een mooie verhalen, indrukwekkend! En die foto van jou en die baby in de OK zo prachtig, precies jij. Volgens mij voel je je daar wel op je plek op dit moment. Veel mooie momenten gewenst voor jou nog, ik blijf je hier volgen! -
22 April 2012 - 12:51
Bernadette:
Hoi Marian
Wat gaaf wat jij daar allemaal meemaakt, en wat een emotie allemaal.
Wat fijn dat je het daar ook kan delen, en het contact met Jacko en allen die met je meeleven kan delen.
Wat een luxe met deze technologie, en van de andere kant iets om heel dankbaar voor te zijn.
Marjan dikke knuffel en ik zie uit naar het volgende reisverslag.
GOD BLESS YOU ALL.
Bernadette -
22 April 2012 - 16:03
Gerdien:
................. heb hier ff zitten huilen............. tjonge wat een wereld van verschil. Fijn dat je daar voor deze moeder was Marjan! Ze had je liefde en warmte nodig! -
22 April 2012 - 16:03
Gerdien:
................. heb hier ff zitten huilen............. tjonge wat een wereld van verschil. Fijn dat je daar voor deze moeder was Marjan! Ze had je liefde en warmte nodig! -
22 April 2012 - 21:07
Gineke Mons:
Marjan, wat een heftig verhaal. Van dat baby'tje maar ook van die straatkindjes. Dat is zo moeilijk, je wilt ze wel allemaal helpen maar dat gaat niet... Kun je wel proberen de knop om te zetten, maar het blijft confronterend. Een druppel op de gloeiende plaat is nog altijd meer dan niks, maar het liefst zou je ze allemaal... Sterkte!! En super goed, wat je allemaal doet!! God bless! -
23 April 2012 - 07:33
Brun Kuipers:
Hai Marjan,
Wat indrukwekkend allemaal. En je verteld het zo, alsof we er bij zijn. Wat zul je veel indrukken opdoen en zoveel onvergetelijke herinneringen. Knap van je hoe je ermee omgaat. Dank je wel voor je moeite om ons een beetje mee te laten kijken. Sterkte met al je werk en je goede zorg aan de mnesen daar. Hartelijke groet, Brun. -
23 April 2012 - 08:05
Annette Ten Napel:
Hoi Marjan,
Erg boeiend om je verslagen te lezen. Wat een compleet andere wereld is het toch! Dank voor je beeldende taal; ik zie het helemaal voor me! Ik zie uit naar meer verslagen! Veel zegen toegewenst en de hartelijke groeten aan Ruth en Moges! Oja, en de groeten aan Jacko als je hem vanavond op skype spreekt ;-) Liefs uit Arnhem -
23 April 2012 - 10:35
Marjo Van Dommele:
Hoi Marjan,
Vanmorgen even alle blogs van je terug gelezen. Indrukwekkend wat je allemaal meemaakt. En emotioneel om te lezen dat het kindje het niet heeft gered.
Wat mogen wij dankbaar zijn hier in Nederland dat alle medische mensen en materialen voor handen zijn. Maar super om te lezen dat met wat creativiteit ook een heleboel bevallingen goed gaan. Ik heb bewondering voor wat je doet daar.
Veel plezier en Gods zegen!
Groeten vanuit Elst.
-
23 April 2012 - 11:19
Sabien:
Lieve Marjan
Wat een verdrietige gebeurtenissen... Maar wat mooi dat je zonder taal toch samen kan rouwen om het overleden kindje. En wat een pathologie maak je daar mee, indrukwekkend hoor.
De Kraamvogel heeft ook een aantal kolven en accessoires voor jouw kliniek! Ik zal het regelen met Eva en Jacko.
Er is sinds kort een digitale nieuwsbrief voor de 1e lijns verloskundigen waarin we ook jouw website vermeld hebben. leuk om te zien dat zij ook je site lezen en zo waarderen!
Lieve groet
Sabien -
23 April 2012 - 16:58
Joop Brongers:
Marjan, wat een voorrecht zo dicht op je huid mee te mogen kijken met waar je mee bezig bent. En wat laat je zien een cultuuraspect van dat land goed te begrijpen. Ik had je beloofd uit het boekje over cultuurverschillen wat door te geven. Nou in een hotclimate cultuur zijn relaties belangrijker dan een taak gerichte orientatie. Niet dat dat laatste onbelangrijk is, maar je zult weinig resultaat boeken als je niet ook investeert in relaties. Dat kan soms tot voor ons ongewenst gedrag leiden, bv door ja te zeggen en nee te doen, maar dat heeft weer alles met die relatie orientatie te maken. Je wilt het iemand naar de zin maken en zegt geen nee, als het dat eigenlijk wel had moeten zijn. Ben benieuwd of je dat ook tegen gekomen bent.
Weet dat we voor je bidden en voor je collega's. Wij maken het verder goed, al is het voor ons en de internist nog steeds niet helder wat bij Thea de oorzaak was van haar zo hoge bloeddruk en hartstilstand. Verder onderzoek moet daar helderheid in brengen. Bij dat alles weten we ons in Gods hand, net zoals jij dat daar mag weten. Lieve groet van Joop en Thea -
23 April 2012 - 19:13
Annemiek:
Hoi Marjan,
Geweldig om jeverhalen te lezen. En bijzonder om te zien dat je de dingen die je in de voorbereidingen voor je reis hebt geleerd ook echt toepast (vacuum) !
Je ziet er goed uit op de foto's. Hou je taai, genieten en goed op jezelf passen.
groeten Annemiek -
24 April 2012 - 15:31
Petra Laport:
He Marjan, werd door Tidde geattendeerd op je blog!
Wat gaaf om te lezen en wat een avontuur!
Een bijzondere ervaring.
Blijf je blog , lezen, alle goeds vanuit Arnhem.
Liefs petra
-
25 April 2012 - 06:52
Suzanne:
Jeetje Marjan, wat een heftige maar ook weer mooie verhalen, je doet fantastisch werk!!!!
xx
Suus -
26 April 2012 - 03:54
Hanneke Vd Rijt:
Hey Marjan,
Dit mailtje kregen we onlangs van Miriam. We kunnen uiteindelijk allemaal de echo-opleiding doen. Het gaat om een opleiding aan de Fontis Hogeschool in Eindhoven. Het start in juni, dan 3 vrijdagen en dan vanaf september nog 5x. Het is een basis echo opleiding: CRL en biometrie. Voor de groep die in juni gaat startem zijn er 3 plekken en 4 van ons die nu willen (Natasja, Sabien, jij en ik) Miriam zal uiteindelijk beslissen wie er nu gaan starten. De rest is volgend jaar aan de beurt. Zie onderstaande mail.
Beste dames,
Jullie hebben jullie interesse in de echo opleiding aangegeven. Ik zal uit jullie 4 tot 3 kandidaten moeten komen.
De lesdagen zullen uiteindleijk toch op vrijdag gaan vallen van 9.30 - 16.00 uur uur op 1, 8 en 29 juni.
Natasja, je hebt gekeken voor de donderdag maar het wordt dus de vrijdag.
Is iedereen nog steeds enthousiast en beschikbaar?
Graag deze week antwoord om de opleiding te kunnen bevestigen en aan jullie wie wel/niet.
Groet,
Miriam -
01 Mei 2012 - 13:29
Annet Heyn:
Wat heftig allemaal, wat een tegenstellingen zijn er toch in de wereld. 1 maaltijd per week, erge honger hebben terwijl de kinderen in het westen steeds vaker overgewicht en obesitas hebben.
Wat een ervaring!!!
groetjes Annet
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
